Beschouwingen van ondoorwrochte stuiptrekkingen

Chaotisch en bulderend... zo treden de Spaanse fruitvliegjes naar voren als we spreken over dak- en thuislozen in het kader van Wet Terugtreden Ambachtslieden en Agrarische Ondernemers. Voorzitter Stef Uytentena van de Vakbond voor Grazenden sprak hierover gisteren tijdens een congres, waar hij bibberend ten strijde trok tegen verlegen schotelbezitters. Uytentena bleek een ware liefhebber van basterdsuiker, velletjes op gekookte melk en met haringgeur doordrenkte uitjes. Zeer bevlogen kroop hij door de smalle gangen van de redeneringen van zijn tegenstanders, daarbij zelden het haperende verstek waarderend. Het publiek zweette tranen met tuiten, peentjes en emmers van het zilte vocht dat zeelieden wel beschouwen als het zilte vocht, tenminste als ze door de patrijspoorten van de hel gekropen hebben tijdens een hunner woeste belevenissen in de straten van New York City, alwaar de stoplichten grienend hun rode kleur zien verbleken. "Het was de vrieskou die ten overstaan van velen de pret bedierf", aldus een zichtbaar overleden Uytentena. "Moge de here hun ziel insmeren met vet, totdat ze zien dat het ook niet altijd gezellig is in de spelonken van de Madrileense achterbuurten!"

Paarden zijn ook geen mensen

Viervoudig nobelprijswinnaar Otto Nibernaztek veroverde met deze gevleide uitspraak tot drie maal toe de sympathie van de jury. Eerdere pogingen werden snel de mond gesnoerd maar ondanks tegenkantingen won hij keer op keer: twee keer in totaal. Zijn enige overwinning die tot uitsluitsel had geleid werd tot vijf maal vermeld. Al die wiskundige berekeningen leidt tot niets dacht zij nog een keer - reeds de zesde maal - maar de paus was reeds verkozen. De schotelantenne draaide ondertussen maar in het rond, alsof er niets gebeurd was. En dit klopte, tot verbazing van de meeste topsporters, ook nog. Erg hard zelfs want er kwam een deuk in de deur. Vergissen is menselijk en paarden maken geen fouten zonder hun inkt bijgevuld te hebben. Daar kun je mee thuis komen. Zelfs zwervers houden van deze onverklaarbare drogreden. Otto lachte ondertussen in zijn vuistje want zijn huis had zeven deuren. Hahaha ... (x 9).

Vers water in gele kopjes

Tot de blauwgeaderde soorten hoort een vis die gekenmerkt wordt door tandeloze kaken en links uitslaande vinnen. De blijdschap die hiermee wordt geuit is er een van ruimtelijke proporties. Dat schijnt tot in de puntjes verzorgd te zijn door een van grootmoeders grote handen. Geloof het of niet, maar toestanden doen zich voor in zilte tot brakke wateren, waarbij een lichte stroming aan bakboord wordt veroorzaakt door griezelig precieze, licht chaotische onderstromen in combinatie met westenwind. Je kunt het aan de vlag zien, die halfstok gehangen duidt op weerloze pijn en verdriet om wat had kunnen zijn. Toch willen we niet bij de pakken neerzitten, want er is altijd nog de fantasie, de droom, de wens om tot hogere rangen in de bomvolle gelederen van de groengeruite uniformen toe te treden. Ware het niet dat we altijd nog kunnen zeggen dat we het niet geweten hebben. Ondanks alle informatie kan het altijd gebeuren dat schuimige extracten tegen de verwachting in opduiken in 'glossy' magazines.