Piraten op de weegschaal

Vetvrije drankjes helpen steeds meer piraten om de weg naar de weegschaal met boterzachte hamers om deze vervolgens te verontrusten in almaar droger wordende dagen. De groente met naar links uitwijkende hardheidsclausules weegt niet op tegen vroeg opstaan. Maar daar zien deze slinks optredende waarheidsvinders met gevaar voor eigen leven wel wat tegenop. Stapsgewijs drommen ze om de laatste pondjes het hoofd te bieden. Chaos is het gevolg van deze stand van zaken, wars van alle vriendschappen die nu eenmaal ontstaan als er elders niet meer van wanten wordt gesproken. De stiptheidsacties die volgden werkten zowel hilarisch als meesmuilend. Dit alles tot groot genoegen van de groot hertog die met een groots gebaar, neigend naar grootheidswaanzin, waanzinnig op zijn publiek inspeelde, wat onmiddellijk leidde tot een onverklaarbare vorm van gewichtsloosheid. Hij tilde er toch al niet te zwaar aan.

Advies inzake aanschaf tuinkaboutermutsen

Mocht u te zijner tijd overwegen over te gaan tot de aanschaf van een volledig nieuwe tuinkaboutermuts, maak dan gebruik van de waardevolle klantervaringen van de zes bruine obers uit de sector A ('gegronde redenen'), tenzij zich onder de kabouter een label bevindt van het type 'handmatig gegoten'. In dat geval ijvert u beter voor een kwartslag naar de vrije radicalen in het vriesvak van de schout bij nacht. Betaalmethodes, waaronder een zeis met verguld handvat en drie uitgemolken koeien, worden geaccepteerd mits de vitale delen van de ondergrond met mate zijn bestrooid met stippelvormige spettertjes van schuimend as. De kleuren zijn leverbaar in alle kleuren, met uitzondering van de niet leverbare kleuren. Betreft het een verjaardag dan kruipt er altijd wel een gedroogde kikker of fijngeraspt staartstuk door de verpakking, die desgewenst met strikjes kan worden aangelengd tot bruisende visbouillontabletten. Wat u tenslotte nooit mag vergeten: ruilen is toegestaan mits de bon is voorzien van datumstempel (let op de rode inkt) en haarscheurtjes tot negen centimeter boven de gordel.

Arglistige sluipschutter bedwelmd door frietsnijder

In het oosten van het westen heeft gisteren een arglistige sluipschutter een waar gerenommeerd fluitconcert van drie hoog naar beneden geëntameerd, waardoor een frietsnijder hem bedwelmde. Van de weeromstuit kieperde de magische groeventeller zijn passen op hoogstaande voeten en breide twee sokken voor de pasgeboren kippen. Neusophalend griste hij vervolgens het darmkanaal uit een verstokte bejaarde die onoplettend naast een gerookte ham een uiltje zat te knappen. Vergenoegd wipte hij het stangetje uit het lipje waarmee de vloerdelen bevestigd waren. Torretjes kropen uit de kleine openingen in het draai-kiep-systeem van de rolluiken waarmee het tedere licht zich een weg baande langs de houterige schuifdeuren. Wat een heidens karwei, moet de sluipschutter gedacht hebben, want blijkbaar zag hij geen andere mogelijkheid dan een andere mogelijkheid voor het binnentreden in de wereld van de vrouw, waardoor hij al meer dan twee decennia, drie namelijk, geobsedeerd was. "Het leven kan eenvoudig zijn, als je er maar ongebreideld olie met klappernoten aan toevoegt", klonken zijn dramatische woorden.

Beschouwingen van ondoorwrochte stuiptrekkingen

Chaotisch en bulderend... zo treden de Spaanse fruitvliegjes naar voren als we spreken over dak- en thuislozen in het kader van Wet Terugtreden Ambachtslieden en Agrarische Ondernemers. Voorzitter Stef Uytentena van de Vakbond voor Grazenden sprak hierover gisteren tijdens een congres, waar hij bibberend ten strijde trok tegen verlegen schotelbezitters. Uytentena bleek een ware liefhebber van basterdsuiker, velletjes op gekookte melk en met haringgeur doordrenkte uitjes. Zeer bevlogen kroop hij door de smalle gangen van de redeneringen van zijn tegenstanders, daarbij zelden het haperende verstek waarderend. Het publiek zweette tranen met tuiten, peentjes en emmers van het zilte vocht dat zeelieden wel beschouwen als het zilte vocht, tenminste als ze door de patrijspoorten van de hel gekropen hebben tijdens een hunner woeste belevenissen in de straten van New York City, alwaar de stoplichten grienend hun rode kleur zien verbleken. "Het was de vrieskou die ten overstaan van velen de pret bedierf", aldus een zichtbaar overleden Uytentena. "Moge de here hun ziel insmeren met vet, totdat ze zien dat het ook niet altijd gezellig is in de spelonken van de Madrileense achterbuurten!"

Paarden zijn ook geen mensen

Viervoudig nobelprijswinnaar Otto Nibernaztek veroverde met deze gevleide uitspraak tot drie maal toe de sympathie van de jury. Eerdere pogingen werden snel de mond gesnoerd maar ondanks tegenkantingen won hij keer op keer: twee keer in totaal. Zijn enige overwinning die tot uitsluitsel had geleid werd tot vijf maal vermeld. Al die wiskundige berekeningen leidt tot niets dacht zij nog een keer - reeds de zesde maal - maar de paus was reeds verkozen. De schotelantenne draaide ondertussen maar in het rond, alsof er niets gebeurd was. En dit klopte, tot verbazing van de meeste topsporters, ook nog. Erg hard zelfs want er kwam een deuk in de deur. Vergissen is menselijk en paarden maken geen fouten zonder hun inkt bijgevuld te hebben. Daar kun je mee thuis komen. Zelfs zwervers houden van deze onverklaarbare drogreden. Otto lachte ondertussen in zijn vuistje want zijn huis had zeven deuren. Hahaha ... (x 9).

Vers water in gele kopjes

Tot de blauwgeaderde soorten hoort een vis die gekenmerkt wordt door tandeloze kaken en links uitslaande vinnen. De blijdschap die hiermee wordt geuit is er een van ruimtelijke proporties. Dat schijnt tot in de puntjes verzorgd te zijn door een van grootmoeders grote handen. Geloof het of niet, maar toestanden doen zich voor in zilte tot brakke wateren, waarbij een lichte stroming aan bakboord wordt veroorzaakt door griezelig precieze, licht chaotische onderstromen in combinatie met westenwind. Je kunt het aan de vlag zien, die halfstok gehangen duidt op weerloze pijn en verdriet om wat had kunnen zijn. Toch willen we niet bij de pakken neerzitten, want er is altijd nog de fantasie, de droom, de wens om tot hogere rangen in de bomvolle gelederen van de groengeruite uniformen toe te treden. Ware het niet dat we altijd nog kunnen zeggen dat we het niet geweten hebben. Ondanks alle informatie kan het altijd gebeuren dat schuimige extracten tegen de verwachting in opduiken in 'glossy' magazines.

Zingende zagen zijn zwervende zonden

Ziezo. De grote verandering is voltooid verleden tijd, nu het speciale aandachtsgebied van de tropenziekten tot minimale proporties is teruggebracht. Ondanks het feit dat waterige haarvaatjes de forensische filosofie van chaos en tijdsbesef hebben verschrompeld, blijft het opletten geblazen. Je weet immers nooit. Toch kunnen we tevreden schuimspanen hoog op de latten plaatsen, tot er niets meer te zien is van hun zwijgzame bestaan. Zo zwerven de zonden tussen zingende zagen en zompige zwaardvissen in de onmetelijke wateren van het noordelijk halfrond. Zij die geschapen zijn om onkruid te wieden en lantaarnpalen te omarmen zullen de trots der zeven aardvarkens beloven nooit weder te keren in de schoot van haar warme polsslag. Hoor je het zuchten van de beloftevolle darmpoliepen en poliklinische vrijstaten al? Nou dan! Geprezen zij het eeuwige woord van de droomduiding.

Knalgele kokodril gespot

Achttien maartse buien geleden kwamen wilde wetenschappers tot de ontdekking dat de purpelpaarse kokodril volledig was uitgestorven. Zonder ook maar eenmaal echt gespot te zijn geweest. Milieu-activisten kwamen ongegeneerd in opstand en dwongen de Guatemalese regering - beter bekend onder de naam dan boven de naam - tot de gedurfde uitspraak, die ik hier niet nogmaals zal herhalen. Vandaar dat de knalgele spuitbus natuurlijk voor andere doeleinden werd gebruikt en zo bleef de kokodril nog steeds onbekend. Gelukkig wel bemind door opgehitste fans van het tweede uur. En de tijd bleef stilstaan. Zonder te stoppen ...

Frappant dat deze gebeurtenissen nog van deze tijd zijn. Maar steeds met mate!

Overvolle agenda naast de kwestie

Het is weer zover. Zover de zee maar kon reiken. Nog voor het ochtendgebed ten berde werd gebracht, kwamen de fiere ossehazen langs de bovenkant (hoe kan het ook anders), langs de onderkant de trap op gerend. Zonder autoverzekering durven jullie wel, he, terwijl hij knagend op zijn printer knabbelde. Elk jaar hetzelfde toneelstukje. Roekeloos pijnigden de inktpatronen zich een baan langs de gemiddelde strandhut. 4,31 procent was het antwoord zonder ook maar enige vorm van vraag te herkennen, laat staan te erkennen want zonder deze hopeloze mededeling bleef er niets meer over. De kwestie keek en zag dat ze helemaal vol was. En dat zonder een postzegel te verroeren. Het blijft een hekele kwestie - ook al is ze zwijgzaam.

Gruis versus jicht

De keuze ligt voor de hand, zou je denken. Toch twijfelt het boerenverstand met dien verstande dat het verstandig lijkt de tweede optie te verwisselen voor betere tijden. Kipfilet is een mooie inbreng, maar daar schuiven de draadvormige alvleesklieren, klierend over de kling gejaagd tussen de schuifdeuren van amorfe drukpunten. Raar maar waar! Zicht op het gruisgedeelte van de bruine oversteek zie ik dat jicht toch een paar punten haalt - u kunt nog bellen - maar linguïstisch gezien is er toch bezwaar aan te tekenen tegen het feit dat onderuitgezakte, in Lazy Boys gezeten heren met snorren de kaas niet van het brood, laat staan van de plank, laten eten. Hieperdepiep hoera voor rechtvaardigheid. Wij staan voor waar we staan en daarom zie je het ook niet goed. Wacht, we gaan wel even opzij staan, mits de kanaries hun lied fluiten in C-majeur. Wie de bal trapt, moet de ketel kaatsen, zegt men dan.

Wurgcontract krijgt het benauwd

Maffiamaatjes in donkere steegjes hebben soms de neiging van wal te steken met draadvormige ondergrenzen. Dat kan leiden tot pijnlijke voorvallen. Zo kwam mij gisteren het bruistabletje van groen asfalt ter ore. Neuzen dezelfde kant op, riepen ze. Alsof kevers in vrijheid op zoutpilaren steunen. Juist niet! Vrees daarom vooral voor truien met gebreide schuimjes aan de randen. Als fruitig en fris naast elkaar op de bank zitten, kan het toch niet anders dat opstaande kragen de wraak op de hals halen van wurgcontracten, die het daardoor ernstig benauwd krijgen. Blauw aangelopen snakken ze naar gerookte paling met schilfertjes roos en roze kloverijen. Vis dan maar eens naast het net! Ach, het is allemaal een kwestie van een zwaktebod van gene zijde in de richting van vrijstaande kiepbewegingen.

Blakende zonnestralen doorbreken frutselingen

Het is me toch allemaal weer iets ... Frutselingen die plotsklaps opduiken alsof ze er nooit eerder naar gekeken hebben. Terwijl de oerknal werkelijkheid werd, schoof de rust weer onder de deur. Zomaar, zonder boeh maar wel met een bah. Een harde bah zelfs als ik mijn gestoorde buurman moet geloven. Chance dat ik hem zelden geloof want van religie moet je het ook niet hebben. Geef mij maar vleesbrood kakelde ik verder zonder enige aandacht te verkwisten aan de plots opkomende maanresten. Een frutseling komt nooit alleen, dacht ik nog maar zelfs dat bleek maar een voorwendsel te zijn voor de genadeloze zonnestraal. Fris hoor!

Gesnurkte wijsneuzen klappen uit de school

Wat grasduint de gesjeesde virusscanner op grote hoogte door de bocht? Is huilen voor jou te gedurfd in deze staat van opperste aankleding en gilt daar niet een tuinslang door de kuiltjes jus? Vragen waar we allemaal wel eens mee zandstralen, ware het niet dat groene appeltjes voor en na de dorst van de weeromstuit in kippenrennen rennen en juichend op tafel (met muizen eromheen) doorfietsen richting de zuidwesthoek van het bejaardentehuis. Drink ondertussen gerust een vriesvak groene fluimpjes... Beroerd voelde ik me toen halverwege de helft van de kwartaalcijfers het Chinese vuurwerk schuin over de traptreden zong. Waar al dat gewaterstraal al niet goed voor is. Geloof je het zelf?

Plakkerige lachjes zijn oh zo kort

Tot op heden geven mijn haarvaten krijgsgewoel in zeven staten. Geloof het of niet, maar dat kruipt echt over brokkelige stukjes voetpad en schilferige jongleurs, die toch beter zouden moeten weten als het gaat om vrieskasten. De neusspray vloeit door kanaaltjes van kleine wollen truien met labeltjes van chocoladepapier en schuimend as. Scheur gerust door; de Belastingdienst maakt het huiveriger dan ooit. Linksom of rechtsom of toch linksom, toerend door de toverachtige tuinen van tabakstelers en tuinverdelgers moet je toch de weerstand van een weerstand geloven. Karige troep en katachtige bewegingen van de spelmaker zullen het publiek met tongen en oren laten schuinsmarcheren totdat het gelukt is de kraan te verstoppen. Wat zullen ze dan opkijken en hun jassen met klem verstoten!

Trillende okkernoten blazen paniek

Onder ons gezegd en gezwegen, zeventig trillende okkernoten, dat is niet niks. Straffe toebak zouden ze zonder meer (maar ook niet minder) toegeven, ware het niet dat eiwit-achtige schepsels blubber konden creëren. Desondanks vliegen gedachten zigzaggend door de ruimte. Quasars zijn nog zo'n fenomeen waar menig uitgelaten yuppie hoornsdol van wordt. Och ja, men moet de wereld niet zo serieus nemen, sprak Eugenius zonder drie maal te hyperventileren. En hij sprong ... en sprong ... en sprong totdat hij onderaan de ladder was geëindigd, weliswaar met veel ordinaire zalmmootjes. En zo begon het verhaal ... einde.

Bankzaken in oorspronkelijke staat

Aktes van giromaten steunen mij nog eens in de verdwenen overtuiging dat de geur van gierende banden stand houdt, ondanks de wind die huilend krakende deuren doet verwensen. Keer op keer hakt het in mijn hoofd dat verwijsbriefjes onleesbare kraaienpoten veinzen, zonder overigens de ernaast gelegen vrijheid van meningsuiting te tarten. Articulatie komt neer op het zuiver stromen van graspollen en uitjes met een snufje kokosschraapsel. Wat een openbaring! De ganse wereld draait op biologische herfstkleuren, terwijl jij daar maar zit te sponzen en te schuren in guitige omstandigheden. Kleef toch eens wat vrijer op de troon des onschulds. Spreek je dolende ziel aan met vlijmscherpe tandenstokers en leef, leef, leef... Hoera voor de verticale snotgleuf!

Waarschuwing zonder landkaart

'Veelvuldige voorvallen met geïmporteerde landkaarten leiden tot niets.' Zo sprak de alomvattende Theo Boonstaak - alias voor de vrienden. Hierop vermenigvuldigde de menigte zich spontaan door weliswaar moeilijk zichtbare pompelmoezen te kweken. Theo zocht tegengewicht door tuimelende zwaluwen ter orde te roepen maar het was reeds te laat voor de belastingsbrief. Zonder landkaart leidt zelfs een ongeorganiseerde trektocht richting Maldavië tot voorspelbare dennebomen. De menigte spatte uit elkaar en verdween in het niets. Weliswaar weer zonder waarschuwing.

Gaapsel door late wachtrij

Formuleringen om de weeromstuit van de aanleg te bevorderen hebben toch bruine akte-enveloppen tot gevolg, vind je ook niet? Ik kwam er op speciaal toegeruste dagen achter dat de kwijlende honden gaapsels trechterden in een soort van 'not amused' zijn tot grote hilariteit van licht vervuilde onderbroeken. Waarom zou het dan kunnen dat vrieskisten en scharnieren van gammele constructies er weet van schijnen te hebben? Het is een raadsel dat iedere kuisheid tart tot in de onvoorziene uurtjes van laatgeboren knipsels. Als je maar niet denkt, dat daarmee de Franse en buitenveldse hoeklatten door kruiping geboekstaafd worden.

Truffels gedwongen tot vijftig zuchten

Waterstralen dreven gisteren de huizenhoge huurimplicaties tot woeste varkensoren in het westen van de groene weiden. Joelend kieperden vier vuile vissen struif en zaagsel in matte takkenbossen tussen wit poeder in bolletjes. Migraine en klepelvrees vermengden zich vervolgens met straatvrees op grond van gezonde fietsbanden. Tijdens de guitige kippenbouten vielen hazen en luipaarden gericht op neusharen die van de weeromstuit kletterend beloften maakten over frisse kuipen vol geraniums en garagedeuropeningssystemen. Maar wat de vijftig zuchten betreft werden de truffels niet geduwd, maar gedwongen.